Χάπυ μπέρθντει βλογάκι...

Έκλεισε ένα χρόνο το βλόγι και δεν το πήρα καν χαμπάρι... Το πήρα δηλαδή καθυστερημένα αλλά δεν άντεχα να γράψω...

Διαβάζω την πρώτη ανάρτηση και σκέφτομαι ότι ένα χρόνο μετά είμαι σε εντελώς διαφορετικό μουντ... Κουρασμένη όσο δεν πάει, δεν με ενδιαφέρει καν να κάνω σχέδια πέραν των δύο ημερών. Ξαλαφρωμένη βέβαια γιατί το ρεκτιφιέ του πατέρα ρακούν πήγε καλά. Μάλλον μου έφυγε η ένταση και είναι κάτι παροδικό. Επιπλέον το βλόγι κατόρθωσε να αποκτήσει ένα αναγνώστη που είναι και καλοπαιδιαλλά... Θενκς φορ δε σαππόρτ ρίντερ...

Πλησιάζουν και τα γενέθλια... Το ρακούν τριανταρίζει... Αν ήταν πλάτανος θα στήναν καφενείο από κάτω...

Κόψαν και το κάπνισμα τελείως... Δε βαριέσαι... Θα κάνουμε και γνωριμίες. Φαντάζεσαι να ήμασταν Νέα Υόρκη και να μην επιτρέπεται να πάρεις το ποτό σου έξω;!

Αυτά. Πάω να συνεχίσω το κολοβάρεμα στο φατσοβιβλίο...