Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Σκέφτομαι και γράφω: Πώς πέρασα το πσκ...

So… Σκέφτομαι και γράφω... (μετά το sex και την τσόντα, είναι η τρίτη φράση γουγλαρίσματος που οδηγεί στο ταπεινό αυτό βλόγι) (χοχοχο έβαλα και τις τρεις θα πάρουν φωτιά τα μηχανάκια)


Παρασκευή στο γνωστό οινοπνευματοπωλείο με κινητό και φίλη Γ. η οποία μας λέει πώς αντιμετωπίζει τις φουσκοδεντριές που την πιάνουν ελείψει γκόμενου.

Γ.:Φαντάζομαι τον εαυτό μου με νυφικό τούρτα να ανεβαίνω τα σκαλιά. Στο τέρμα της σκάλας μπρος στην εκκλησία με περιμένει ένας γαμπρός σαμιαμίδι το μαύρο του το χάλι...

Ρ.:Περίμενε να βγάλω να σημειώνω!

Γ.:Και με πιάνει ο σαφρακιασμένος να μπούμε μέσα και οι bridesmaids πάνε μπροστά! Και το πέπλο είναι 15 μέτρα...

Ρ.: Σαν να λέμε εσύ παντρεύεσαι και το πέπλο στο κουτσουλάν τα περιστέρια γιατί φτάνει στις σκάλες...

Κ.:Καλέ τι σούργελο γάμος...

Γ.Και φοράνε ροδακινί φορέματα τούρτες με τεράστιο φιόγκο στο μπούστο και ροδακινί λέλουδα στο μαλί...

Ρ.:Εγώ δεν πάω σ’αυτό το γάμο...

Γ.:Σκάσε είσαι bridesmaid… Και την ώρα του μυστηρίου σκάει τεκνό... Και παρατάω το σαμιαμίδι και τρέχω έξω...

Ρ.: Ώπα κοπελιά ένα ένα... Με μηχανή έρχεται;!

Γ.: Δεν ξέρω θα μπορώ να ανέβω με την τούρτα;

Ρ.: Ε οκ δεν θα έρθει με trasalp… Καμιά Honda θα έχει ματζόβολη... Αλλά να κοιτάξεις το νυφικό να γίνεται μίνι...

Γ.: Ρε συ το σαμιαμίδι λυπάμαι μόνο... Θα μείνει μόνο του;!

Ρ.: Θα τα φτιάξει με καμιά bridesmaid… Μη σου πω τα είχε ήδη ο αλήτης και σε κεράτωνε...

Κ.:Με σένα να τα έχει...

Ρ.:Σε παρακαλώ πολύ... Δεν μπλέκω ποτέ με κοντούς.

Κ.:Νόμιζα θα έλεγες με γκόμενους των φιλενάδων σου...

Ρ.:Κι αυτό... Αλλά στην προκειμένη η γαιδάρα τον παρατάει για μηχανόβιο τεκνό...

Γ.:Να σου πω διόρθωσε τις σημειώσεις σου... Αντί για μηχανή θέλω λευκό άλογο...

Ρ.:Οκ ερώτηση.. Και γιατί το φαντασιώνεσαι το υπερθέαμα;!

Γ.:Πας καλά;! Με τόσο κιτσαριό πού όρεξη για sex μετά...


Σάββατο πάρτυ απογευματινό με φίλο Μ. Δύο ώρες πριν το πάρτυ με ενημέρωσε ότι είναι μασκέ. Εννοείται πήγαμε ως οι ξενέρωτοι που δεν βάλαν ούτε μάσκα. Στο πάρτυ ξέσαλοι μασκαράδες 3 κυρίως κατηγοριών.

Οι μασκαράδες ζευγάρια: Ο ντομάτος κι η ντομάτα, ο άραβας κι η αραβίδα, ο πυρετός το σαββατόβραδο κι η πυρετός το σαββατόβραδο κ.ο.κ.

Οι «δεν εκμεταλλεύομαι το κοστούμι που φοράω»: Δεν γίνεται κοπελιά να μου ντύνεσαι σέξυ καμαριέρα και να έχεις φάτσα Άνγκελα Μέρκελ... Σεβάσου την τιμημένη στολή που έχει γράψει εργατοώρες σε τσόντες κι είναι συνυφασμένη με διαστροφικές φαντασιώσεις... Κι όχι όταν ένας χριστιανός σε βουτάει και σου κάνει σβούρα εκεί που χορεύεις με τη διαβολίνα φίλη σου (με την αντίστοιχη φάτσα), δεν σημαίνει ότι θέλει να σε πηδήξει ή να σου ζητήσει δανεικά... Απόκριες είναι γμ το κεφάλι σας ξυνομούρες...

Η «μπορώ να χοροπηδάω για ώρες»: Αυτή ήταν κατηγορία μόνη της... Πραγματικά η κοπέλα κάτι είχε πάρει ή θα έπρεπε να πάρει... Χαρά στις αντοχές της και «-κοίτα μαλάκα stamina-το βλέπω το βλέπω». Ενδιαμέσως άλλαξε και στολή κι από disco έκανε εμφάνιση κοκκινοσκουφίτσα – οπότε και σεταρίστηκε με τη φίλη της που ήταν ντυμένη λύκος και πέρασε αυτομάτως στην πρώτη κατηγορία.

Οι υπόλοιποι ήταν αδιάφοροι. Εμείς εννοείται ότι γίναμε σούργελα γιατί χοροπηδούσαμε όταν δεν πίναμε και βγάζαμε φωτό το πυργάκι με τα τενεκεδάκια που έστηνε μπύρα τη μπύρα ο Μ.


Την Κυριακή κοιμήθηκα...

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Νιαρ...

So… Αφού έχω γράψει για γκόμενους και γκόμενους συνειδητοποίησα ότι δεν έγραψα τίποτα ουσιαστικό για τον έρωτά μου... Το συνειδητοποίησα διαβάζοντας μια τρομερά εμπεριστατωμένη έρευνα...

Ο έρωτάς μας ξεκίνησε προ 3ετίας. Ήταν του Αγ. Ανδρέα κι εγώ ήμουν στο γραφείο όταν με πήρε τηλ. μια φίλη της μάνας μου. Το αγόρι μου είχε μπει στο διαμέρισμα μιας φίλης της κι εκείνη έψαχνε κάποιον να τον φιλοξενήσει. Εγώ πάλι χωρίς να τον έχω δει αποφάσισα ότι αυτό το σερνικό μου κλήρωσε κι έτσι αμέσως μετά τη δουλειά έσπευσα να πάω να τον μαζέψω.

Αρχικά ονομάσθηκε Μπέλος καθαρά για πρακτικούς λόγους (βιβλιάριο υγείας κλπ) αλλά διαφαινόταν ότι άλλο ήταν το όνομά του. Ήδη την πρώτη μέρα το καμάρι μου είχε κατεβάσει από τη βιβλιοθήκη το κεφάλαιο του Μαρξ οριοθετώντας έτσι το πεδίο έρευνας για την εξεύρεση ονόματος. Στο brainstorming που ακολούθησε το πιο επιτυχημένο υποψήφιο όνομα ήταν το «Άρης» που πρότεινε το τότε αμόρε μου (από το «Βελουχιώτης» κατ’ εμέ κι απ’ το «κλανιάρης» κατά το αμόρε – δεν συνήθισε αμέσως το φαΐ κι είχαμε θέματα μεθανίου). Δυστυχώς έθεσε βέτο η μάνα ρακούν με το επιχείρημα «Θα γνωρίσεις κανένα γκόμενο που θα τον λένε Άρη και τί θα του πείς;! Έτσι λένε το κοπρόγατο;!» (συμπεράσματα 3: 1ον η μάνα δεν χώνευε το τότε αμόρε, 2ον η μάνα δεν χωνεύει το παιδί, 3ον το σύμπαν μου χρωστάει ένα γκόμενο Άρη).

Τελικά το παιδί ονομάστηκε Φιντέλ. Βεβαίως σαν γνήσιο σερνικό ακούει κυρίως στο «φαΐ» και στο «θασετσακίσω». Το κινητό επιμένει ότι δεν είναι γάτα αλλά υβρίδιο/μετενσάρκωση κάποιου δαίμονα και θα πρέπει να τον φωνάζουμε Αζαζήλ αλλά δεν της δίνω σημασία αφ’ενός γιατί δεν αλλάζω τρίτη φορά το όνομα και αφ’ ετέρου γιατί το παιδί μου το έχουν παρεξηγήσει.

Οκ έχει ένα θέμα με το φαΐ... Θέλει το μπωλ του πάντα γεμάτο κι αν φαίνεται ο πάτος τα κάνει όλα λίμπα... Ναι κι άμα θέλει να με ξυπνήσει βγάζει νύχια και μου κάνει τα πόδια σαγρέ... Και υπό κ/σ μου κάνει αγάπες μόνο άμα βεβαιωθεί ότι κοιμάμαι... Και δεν χωνεύει τα αρσενικά που μπαίνουν στο σπίτι μου (με εξαίρεση τον αδερφό ρακούν που τον αγαπάει όπως αγαπάει κι εμένα άρα χέσε μέσα...).

Η έρευνα λέει ότι το 80% των ιδιοκτητών σκύλων δε θα έβγαιναν με κάποιον που δε θα του άρεσε το κατοικίδιό τους. Εγώ απλά δεν θα έφερνα στο σπίτι γκόμενο που δεν αρέσει στο κατοικίδιό μου... Γιατί στην τελική όταν είμαι στα χάλια μου και καπνίζω το ένα τσιγάρο μετά το άλλο και πίνω τα ουίσκια το ένα μετά το άλλο το κοπρόγατο με παίρνει αγκαλιά... Κι εφόσον σε βάθος χρόνου έχει αποδειχθεί πιο αξιόπιστο καταλαβαίνεις κοινό μου ότι θα προτιμήσω το σιγουράκι μου.

Το παιδί:

Μη τον βλέπεις γλυκούλη... Είναι μεταμφίεση...

Α! Πάρε και γαμάτο animation να δεις πώς ξυπνάω το πρωί...

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης...

Ντιν ντον! Sms... (Nαι έτσι κάνει το sms τι θέτε;)

«Η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης. Η ξαδέρφη της ποια είναι; Κάνε το δέντρο της. Ευχαριστώ!»

(Για να καταλάβετε κι όσοι δεν ξέρετε: σε συζήτηση με αγαπημένους συνβλόγερς για το πώς μας πιάνει και γράφουμε, το ηλίθιο ρακούν είχε δηλώσει ότι λειτουργεί ενίοτε καλύτερα αν του δώσουν θέμα. Κι επειδή οι μλκίες πληρώνονται – σε αντίθεση με τα χρέη του Βοσκόπουλου στην εφορία - τσουπ μου βρήκαν τα παλιόπαιδα θέμα.)

Οκ αρχικά το είδα πολυ ενθουσιωδώς (ναι σε bar ήμουν)... Κι επειδή κλασικά σ’αυτό το βλόγι έχουμε του μ%#$%^^ου μας το χαβά θα εξετάσω το θέμα από αυτή τη σκοπιά.

Κατ’αρχάς με τον όρο επανάληψη το δικό μου το μυαλό (όσο έχει μείνει από τα ξίδια) καταλαβαίνει την συστηματική εμμονική επανάληψη επιπέδου «το ξέρω ότι θα μου καταστρέψει τη ζωή, θα μου φάει τις οικονομίες, θα με κερατώσει αλλά τι να κάνωωω αφού μ’αρέσουν τα κακά παιδιά...». Γι’ αυτό φτάνεις ν’ακούς και το «χάλια η σχέση με τοξότες... τα είχα με 5». Αδερφή της συστηματικής εμμονικής επανάληψης είναι η τυχαία επανάληψη. Είναι αυτό που πας και μπλέκεις με άσχετους μεταξύ τους τύπους και καταλήγουν όλοι στη γενική κατηγορία μαλάκας. Κι έχεις να βρίζεις 12 ζώδια (ενίοτε και τον Οφιούχο).

Μπαμπάς των επαναλήψεων είναι ο κλασικός μαλακομαγνήτης. Αλλά επειδή από μόνος του δεν μπορεί να κάνει και πολλά (άντρας είναι τι περίμενες –χαρχαρχαρ) μαμά των επαναλήψεων είναι η μαλακία που δέρνει το κεφάλι μας. Γιου νόου αυτό το «ποιος θα γυρίσει να με κοιτάξει εμένα ουαααα», το «πήρα 1 κιλό και 34 γραμμάρια σίγουρα γι’αυτό με χώρισε ο μπουμπούκος», το «ο δόλιος ο πατέρας μου δεν θα δει από μένα εγγόνια» και το «γερνάω μαμά» κλπ κλπ.

Κάθε επαναληψη έχει παιδί μια μάθηση. Η συστηματική εμμονική επανάληψη έχει κόρη τη μάθηση στα βαθιά γεράματα, γνωστή και ως «στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα». Τότε που πλέον δεν σου κάθονται ούτε παλιόγεροι για να τους αλλάζεις πάπια και να τους παίρνεις πίεση, λογικά καταλαβαίνεις τι μαλακίες έκανες και δίνεις συμβουλές στη νέα γενιά. Η τυχαία επανάληψη έχει κόρη τη μάθηση – παραίτηση. Όπου μάθηση-παραίτηση είναι το «παίρνεις άντρα σου βγαίνει μαλάκας - παίρνεις μαλάκα ξέρεις τι έχεις». Όπου αρχίζεις και παραβλέπεις το ένα και τ’ άλλο, παίρνεις απόφαση ότι δεν θ’αλλάξει ποτέ χαρτί υγείας, ότι πάντα θα χαζεύει κώλους στο δρόμο, ότι θα πάρεις δεύτερη τηλεόραση για όταν θα έχει ποδόσφαιρο (δηλαδή πάντα), ότι δεν ξέρει που χρησιμεύει το καλάθι με τ’ άπλυτα και ότι θα χάνεσαι πάντα στα Βριλήσσια γιατί ο Κολόμβος δεν ζήτησε ποτέ οδηγίες.

Δεν ξέρω αν καλυφθήκατε εσείς αλλά κυρίως ελπίζω να καλύφθηκαν οι εμπνευστές της ιδέας.

(το παρόν εγράφει σε μισή ώρα έτσι για να σκάσετε βρωμόπαιδα... να δω τι άλλο θα σκεφτείτε!)


Το λαλά της επανάληψης...

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Αταξία 3

Βουλίτσες κατ’ευθείαν!!!!

  • Όταν μου τάζετε θέμα για ποστ μη το ξεχνάτε στο ενδιάμεσο! Άντε! Μικρά παιδιά! Αφού είναι μη τάξεις Άγιου κερί και μικρού ρακούν θέμα!!!
  • Reminder: Όταν κοπελιά (σε μένα μιλάω) έχεις πιει τον άμπακο και ακούς κάτι που θες να το χρησιμοποιήσεις κάπου να κρατάς πιο νορμάλ σημειώσεις, γιατί καταλήγεις με:
Δεν υπάρχει ευτυχία που να κόβεται στα τρία -κιν.

Αν είναι η αγάπη αμαρτία, να βγω να το φωνάξω με λατρεία -γ.

Στο πεζούλι βολευόσουν;

Που να ξέρω να πάρω μαζί τα πετσετάκια μου...

Τι σκατά λέγαμε;!;!
  • Όταν ο πιο άχρηστος γκόμενος που έμπλεξες ποτέ σου δώσει το καλύτερο insight για την ψυχολογία σου το λιγότερο σκιάζεσαι...
  • Δέχομαι επιθέσεις αγάπης από εντελώς άκυρα άτομα... Να πονηρευτώ ή να το πάρω πάνω μου; (θα πονηρευτώ γιατί είμαι τσούγδω)
  • Το «κάθε Κυριακή από το ξημέρωμα Αυλώνα» αρχίζει να κουράζει... Όχι δεν πληρώνω διόδια btw... Το ιου ιου της σειρήνας είναι μουσική στ’αυτιά μου.
  • Είναι μαλακία να δένεσαι με το online msn του άλλου... Και να σκέφτεσαι πότε θα το ξαναδείς... Κι αν το διαβάσεις να ξέρεις ότι θα σ’εχω έννοια. : ) Κι όχι σε καμιά 5ετία πάλι ε;

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Κίνημα!

So

Κατ’ αρχάς αν είστε ερωτευμένοι πηγαίνετε κατ’ευθείαν στο τέλος του ποστ... Ναι στα μεγάλα γραμματάκια... Αντε πουλάκια μου.

Για να δω ποιοι μείναμε;! Ωραία...

Δεν χωνεύω τη γιορτή του στρουμπουλού μπουλούκου με τα βελάκια...(ΤΙ ΣΟΚ!!! ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΨΥΧΗ!!!) Όχι για λόγους δόγματος («ο Χριστιανός Άγιος του έρωτα είναι ο Άγιος Υάκινθος – έξω οι παπικοί δάκτυλοι από την ορθόδοξη χώρα μας» κλπ.). Επίσης ούτε επειδή αυτά τα κάνουν τα αμερικανάκια... (ναι κόψε πρώτα coca cola και τις μισές σειρές που βλέπεις και σου λένε πού να γελάσεις και ξαναέλα... και μη ξανάρθεις με τα allstarάκια σου να σε δω με γουρουνοτσάρουχο α λα 1821). Τέλος δεν μ’ άρεσει ανεξαρτήτως του αν έχω γκόμενο ή όχι...

Μου τι δίνει για τον ίδιο λόγο που μου τη δίνει το ότι «τα Χριστούγεννα πρέπει να γίνουμε τύφλα», «το Πάσχα πρέπει να φάμε μαγειρίτσα» και «το καλοκαίρι δεν νοούνται διακοπές αν δεν πας σε νησί». Αν σ’αυτό προσθέσεις ότι σιχαίνομαι ως δώρα ανεξαρτήτως ημέρας κάθε φύσεως διακοσμητικό και λούτρινο και ότι τα λουλούδια στο βάζο μου δημιουργούν την αίσθηση ότι έχω ένα πτώμα σε αποσύνθεση στο σαλόνι μου καταλαβαίνεις κοινό μου ότι μόνο για τα σοκολατάκια θα εκτιμούσα τη μέρα αυτή αλλά η σοκολάτα δεν έχει μέρα στο βασίλειο του ρακούν... Είναι sine qua non

Σήμερα λοιπόν χαζεύοντας στο γούγλη βρήκα ότι το κίνημα του αντιμπουλούκου έχει γίνει λήμμα στι βικιπέδια... Με λίγω ακόμα ψάξιμο βρήκα και κάρτες για να στείλω σε όλους όσους γιορτάζουν τις οποίες θα μοιραστώ με σένα κοινό μου:

Ιδανική κάρτα για ερωτευμένους που καταλήγουν σε κλισέ:

Ιδανική για ζευγάρια που γιορτάζουν μόνο σήμερα και καμιά άλλη μέρα:

Ιδανική για όσους σου λένε «ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ»:


Ιδανική για όσους σε ρωτάνε «Τι θα κάνεις σήμερααα?!?!?!»:

Και τέλος γαμάτη κάρτα σε όσους σας πουν γκρινιάρηδες γεροντοκόρους/-ες:

Μετά απ’ αυτό σίγουρα κανένας δεν θα μου ξαναπεί κάτι αντίστοιχο του χρόνου... (παίζει βάσιμα να μη μου ξαναμιλήσουν και γενικώς)



ΑΝ ΓΙΟΡΤΑΖΕΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ... ΑΠΛΑ ΓΙΟΡΤΑΣΤΕ ΚΟΣΜΙΑ ΚΑΙ ΗΣΥΧΩΣ!!!

Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

Διάλογος "να προσέχετε που κάνετε κριτική"

Κινητό: δεν ντρεπεσαι.

Ρακούν: ???

Κινητό: διαβασα το βλογ

Ρακούν: esy ntropi sou… diavazeis ksena imerologia

Κινητό: στα μουτρα σου.

Ρακούν: xaxaxxa malaka mi grapseis gia sex… auksanetai i episkepsimotita...

Κινητό: δεν ηξερα οτι το ειχες κρυφο

Ρακούν: :P

Κινητό: μμμμμμμμμμμμμμμμμμμ (κουναω αποδοκιμαστικα το κεφαλι)

Ρακούν: kala kaneis

Κινητό: επισης εχω σκυψει απο τα γελια

Ρακούν: sa skylaki se parmpriz tha eisai

Κινητό: ηλιθια

Ρακούν: paidi mou ego me kati tetoies thematologies kano trella hits

Κινητό: δεν εχεις ορια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ρακούν: palaiothen

Κινητό: επισης θελω να βγουμε και να πιουμε

Ρακούν: ki auto kanonizetai…an oxi simera aurio

Κινητό: αυριο μαλλον, γιατι σημερα σχολαω 8 και θα εχω και γραπτα μαζι

Ρακούν: good

Κινητό: η μηπως καλυτερα σημερα? το ποτο θα βοηθησει να βαθμολογησω

Ρακούν: koita

Κινητό: εεεεε? πλακα κανω

Ρακούν: simera mallon tha skasei prosklisi apo Altouseriano

:D

Κινητό: 2 ωρες ελεγα απαντησεις και εφερε λευκη κολλα!!!!!!!!!!!!

Ρακούν: ki elega na vgo na vasanisoama den skasei pame. exo piksei mia vdomada exo na vgo

Κινητό: σαν κατοικος σε πλανητη μου κανει

Ρακούν: Na ton leo Poulantziko na thymizei kommatoskylo?

Κινητό: χαχαχα παω να παρω τυροπιτα, πειναω!!!!!!!!!!!!

Ρακούν: ki ego. fere kamia!


Δεν θα γυρίσεις από το τυροπιτάδικο; Θα γυρίσεις...


Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Ιστορία μου αμαρτία μου... (παρτ του)

So

(εντυπωσιάστηκα ειλικρινά με την απορία του αγαπητού Δημήτριου “τι δεν πηγες;;;;;”)

Συνέχεια:

Παύση

Εκείνη τη στιγμή από το μυαλλό του ρακούν πέρασαν δύο πράγματα.

1ον ότι ο τύπος είχε cojones που είχε καιρό να πετύχει σε άνδρα (μεταφορικά μιλάμε πουλάκι μου δεν είχα ποτέ X-RAY vision…). Λάβε υπόψιν σου αναγνώστη ότι άμα εγώ βαριέμαι φαίνεται... Και είχα βαρεθεί πολύ...

2ον ότι όπως της είχαν επισημάνει πολύπειροι φίλοι και φίλες “από ‘κει που δεν το περιμένεις σου έρχεται”.

Πάμε...

Παύση (όχι δεν το διακόπτω πάλι)

Πάμε;! Εεε... ΠΑΜΕ!!!

Οκ το να σοκάρεται ο άλλος που γίνεται αποδεκτή η πρότασή του ήταν χαριτώμενο (αν είσαι καλός άνθρωπας) ή pathetic (=δεν έχει cojones... απελπισία έχει)(αν είσαι ρακούν) αλλά εγώ άπαξ και πω κάτι ο λόγος μου συμβόλαιο κλπ κλπ.

Μπαίνει που λες το ζεύγος στο σπίτι 2 παρά 15 (κράτα σημειώσεις θα σου χρειαστεί). Μετά από μίνι (15λεπτη) ξενάγηση στο οικογενειακό Buckingham (οι γονείς συνταξιούχοι μισό χρόνο στο χωριό μπλαμπλα κλπ) παίρνει απόφαση ο ασβός και κάνει καταδρομική. Από ‘δω από ‘κει ο εις τον έτερον και τ’ανάπαλιν το ρακούν βρίσκεται με θέα το ταβάνι. Όχι μεταφορικά. Πρώτη φορά έχω παρατηρήσει με τόση προσοχή ταβάνι. Μέτραγα σκασίματα (είχε και τέτοια). Και πριν κάνω παρατήρηση “να τσεκάρετε τα υδραυλικά του από πάνω” ο νέος σηκώνεται. Α;! Κι εκεί αναγνώστη έπεσε η επική ατάκα...

ρ: Κι εγώ;!;!

α: Αν θες να κάνεις μπάνιο έχει καθαρή πετσέτα... Το απόγευμα την έβαλα...

Παύση

3 παρά 15 (είδες που σου είπα σημείωνε;) το ρακούν έμπαινε σπίτι του με την ίδια απορία. Φυσικά ο ασβός το είχε πάει στο τουτού του αφού πρώτα έκανε στάση για τσιγάρα και σοκολάτα (μη λέμε ποιος τα χρειαζόταν.. περιτεύει).

Κι έτσι τελείωσε το σκηνικό...

Έτσι;! Όχι δα... Ακόμα κι αυτά που ανέφερα δεν θα αρκούσαν για να μπει ο ασβός στο hall of shame...

2 εβδομάδες μετά ο νέος ξαναέκανε κρούση κι ακολούθησε ο εξής διάλογος:

α: Πότε θα βρεθούμε;

ρ: Για καφέ;

α: Άμα θες πίνουμε και καφέ...

ρ: Εεεε... Καλύτερα όχι...

α: Γιατί δεν σ’ άρεσε;!

ρ: (what the fuck!) E να ξέρεις είμαι λίγο περίεργη σ’αυτά... Άσ’το καλύτερα..

α: Υπάρχουν χαρακτηρισμοί για κάτι σαν εσένα αλλά ας μη τους πω Χριστουγεννιάτικα... (ευτυχώς) ΠΟΥΤΑΝΑ (τον είπε τελικά...)

Ηθικά διδάγματα:

- Ποτέ μην είσαι ευγενικός με τέτοια θέματα...

- Ποτέ μην μπλέκεις με κάποιον που θα προτιμούσες να σε πει καριόλα παρά πουτάνα...

- Αν δεν βρίσκεις τιπτ ενδιαφέρον σε κάποιον μη τον τεστάρεις παντιοτρόπως.

- Θα σου έλεγα και ποιο μαγαζί ήταν αυτό με τις μπόμπες αλλά δεν θέλω να με πάνε μέσα για δυσφήμιση... Μη τραβιέμαι για ασβούς...

Τυχόν comments “ου να χαθείς τσούλα” θα εγγραφούν στα δικά μου cojones.

(εκ της διευθύνσεως)

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Ιστορία μου αμαρτία μου...

(η κάτωθι ιστορία είναι εμπνευσμένη από το τελευταίο ποστ της Γ&Δ)

(τα του Καίσαρος τω Καίσαρι κλπ κλπ)

(Γ&Δ ζεις εσύ μας οδηγείς)

(φτάνει το παραλήρημα)

So… (χα!)

Η ερωτική ζωή του ρακούν όπως αυτή έχει περιγραφεί στο παρόν ιστολόγιο είναι ασφαλώς μία ιστορία ουχί δακρύων βεβαίως αλλά γέλωτος (καλά ενίοτε και δακρύων από τα γέλια). Αντιστοίχου είδους είναι κατά πολλές περιπτώσεις ΚΑΙ η σεξουαλική ζωή του ρακούν. Η κορωνίς των ατυχών συνευρέσεων είναι αυτή που θα περιγράψω σήμερα προς τέρψιν του αναγνωστικού κοινού και μειδιάματος όσων αγαπημένων φίλων την έχουν ήδη ακούσει (και κλάψει από τα γέλια βεβαίως)

Συντελεστές: Ρακούν και νέος με κωδική ονομασία Ασβός.

Να επισημάνω ότι ενώ το ρακούν έχει αυτή την ονομασία για τους χι ψι λόγους, ο παρτενέρ πήρε το όνομα αυτό επειδή όντως έμοιαζε με ασβό (ευτυχώς δεν μύριζε σαν το κατα τ’ άλλα συμπαθές τρωκτικό)(και μη βιαστείτε να κράξετε οι καλοθελητές... δεν βρίζουμε ποτέ για λόγους εμφάνισης).

Το στόρυ:

Το Ρακούν αποφάσισε να βγει rendez vous μετά από επίμονες παρακλήσεις του Ασβού. Εκείνη την περίοδο ήτο γενικώς σε κατάσταση επιστημονικώς προσδιορισμένη ως “άντε γεια”. Ο νέος απείχε παρασάγγας από το κοινώς αποδεκτό πρότυπο του “ωραίου” αλλά το ρακούν ουδέποτε υπήρξε ρατσίστρια (για την ακρίβεια οι φίλοι με φωνάζουν “Άγιο Παντελεήμονα” ή/και “κολυμβήθρα του Σιλωάμ” (δεν εξηγώ γιατί-μεγάλα παιδιά είστε και σας κόβει).

Εκείνο το βράδυ λοιπόν το ρακούν βγήκε με τον ασβό. Κατά σατανική σύμπτωση από το μπαρ όπου είχαν καταλήξει παρέλασαν 10-15 γνωστοί οι οποίοι κοιτούσαν με τρομερή απορία το εντελώς παράταιρο ζεύγος.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του ποτού (για να μη πω ποτών) (για να μη πω “ρίξε στο κρύσταλλο ρίξε ουίσκυ απόψε χάνομαι και ποιος με βρίσκει”) το ρακούν κοιτούσε εξεταστικά το συνοδό. Για την ακρίβεια έψαχνε κάτι όμορφο. Τι εννοούμε. Όσο άσχημος και να είναι κάποιος έχει ένα ωραίο χαρακτηριστικό. Πχ. Χάλια μύτη, αλλά όμορφα μάτια (βλέπε Σιρανό). Χάλια πρόσωπο, αλλά ωραία χέρια. Χάλια όλα, γαμάτο χαρακτήρα. Το μόνο καλό που βρήκε το ρακούν ήταν ότι ο άνθρωπος ήταν ευγενέστατος κι είχαν κοινά ενδιαφέροντα. Αλλά! (παντού υπάρχει ένα). Συζητούσαν για τα κοινά ενδιαφέροντα κι ήταν σα να συζητάνε ο μεν για μποζόνια κι η δε για τη Τζούλια Αλεξανδράτου*. Μετά από δίωρη παραμονή στο μπαρ/κέντρο διερχομένων αποφάσισαν να αποχωρήσουν. Ο συμπαθής μέχρι τούδε Ασβός προσεφέρθει να πάει με το αυτοκίνητο το ρακούν μέχρι το δικό της (γιατί είχει παρκάρει στου διαόλου τη μάνα). Ενώ πλησίαζαν προς το θρυλικό τουτού ο Ασβός έκανε μια απονενοημένη κίνηση:

- Μήπως θες να έρθεις από το σπίτι ν’αράξουμε; Είναι νωρίς ακόμα. Θα σε γυρίσω εγώ.

Παύση

To be continued… (xoxoxo μεγάλη πουστιά...)


*η αναφορά της Τζούλιας έγινε για να αυξηθεί η επισκεψιμότητα στο βλόγι.

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Ιδιώνυμο

So…(το so ως opening τίνει να γίνει trademark)

Έχω αρχίσει να παίρνω πολύ σοβαρά το παρόν βλόγι και δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό. Επίσης έχω αρχίσει να αντικαθιστώ άλλα πράγματα που έκανα κι επίσης δεν ξέρω αν είναι καλό αλλά συνήθως οι αλλαγές δεν είναι ούτε καλές ούτε κακές απλά είναι αλλαγές και πρέπει να τις δεχόμαστε (να σηκώσει χεράκι όποιος κατάλαβε τι σκατά έχω μέσα στο κεφάλι μου).

Χτες γνώρισα εμένα στα 26. Seriously. Είδα ακριβώς εμένα στα 26. Όχι physically (έσπασε το καλούπι λέμε χαρ χαρ). Mentally. Ακριβώς όπως ήμουν πριν απομυθοποιήσω ό,τι απομυθοποίησα. Σήμερα διάβασα το εξής. «Θέλω να γίνω αυτό που ήμουν όταν ήθελα να γίνω αυτό που είμαι τώρα». Εγώ πάλι όχι.

Μ’αρέσει που ήμουν ιδεαλίστρια. Που ήθελα να κάνω τη φοβερή δουλειά. Που περίμενα το γαμάτο έρωτα. Που αγαπούσα τρελλά τους φίλους που είχα επιλέξει στα 6 μου ακόμα κι αν δεν είχα τιπτ κοινό μαζί τους. Που ένιωθα ότι τότε ξεκινάει η ζωή μου.

(Μεταξύ μας τότε ξεκίνησε. Πιο πριν διάβαζα. Και φυτοζωούσα.)

Και μετά ξανασκέφτηκα αυτό που διάβασα.

Και διαφωνώ κάργα λέμε. Δεν θέλω να ξαναγίνω έτσι. Χαίρομαι που είμαι όπως είμαι. Και τελικά ισχύει ότι μεταξύ 26-30 υπάρχει ολόκληρη δεκαετία. Καλά το έλεγα χτες.

Χτες το βράδυ, πριν με γνωρίσω στα 26, η μαμά ρακούν διάβαζε στον πατέρα ένα ποίημα της Γώγου (δεν κάνω κάφρικο σχόλιο για να μη μαμήσω τελείως το κλίμα). Το ποίημα ήταν αυτό:

Πάει.

Αυτό είταν.

Χάθηκε η ζωή μου φίλε

μέσα σε κίτρινους ανθρώπους

βρώμικα τζάμια

κι ανιστόρητους συμβιβασμούς.

'Αρχισα να γέρνω

σαν εκείνη την ιτιούλα

που σούχα δείξει στη στροφή του δρόμου.

Και δεν είναι που θέλω να ζήσω.

Είναι το γαμώτο που δεν έζησα.



Στάθηκαν κι οι δύο στον τελευταίο στίχο. Και τον επαναλάμβαναν. Και να σου πω κάτι; Ένιωσα άσχημα. Και γι’αυτούς. Και για μένα που δεν θέλω να το πω.

(σοβαρά δεν ξέρω που το πήγαινα αυτό το ποστ... δες το ως δείγμα αυτοματικής γραφής...)


Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

Raccoon's list

So τις προάλλες τα πίναμε με το κινητό και ξεκινήσαμε να κάνουμε λίστα με το τι αλλάζει στη ζωή σου όταν βγαίνεις από σχέση (γενικώς). Στην πορεία η λίστα άρχισε να γίνεται πιο customised πάνω στο Raccoon συνήθως συνοδεία της φράσης “Σιγά μη κάνω εγώ τέτοιες μακακίες”. Το αποτέλεσμα λοιπόν του brainstorming, το οποίο παρεπιπτόντως τράβηξε το ενδιαφέρον των λοιπών θαμώνων του bar, είναι το ακόλουθο:

Μοιράζεις:

  • Τα πεζοδρόμια. Παράλογο; Καθόλου. Αν ο άλλος έχει σταθερό πρόγραμμα και μένει κοντά σου κι έχεις κι εσύ σταθερό πρόγραμμα, τη δεύτερη φορά που θα πέσεις πάνω του θα κάνετε σιωπηλή συμφωνία. (γεγονός)
  • Τα στέκια. Απαράβατος κανόνας. Μία και μόνη εξαίρεση υπάρχει. Να έχει ο άλλος το πρόγραμμα του rainman. Σ’αυτή την περίπτωση μπορείς να πας αν ξέρεις ότι δεν θα είναι εκεί. (παραθυράκι στον κανόνα είναι να θες να κάνεις σπάσιμο, αλλά το θεωρώ σκέτη ανοησία να χαραμίσεις ένα ποτό για να ξυνίζετε κι οι δύο τα μούτρα σας...)
  • Βιβλιοπωλεία. Period.
  • Παρέες. (to be continued).


Αλλάζεις:

  • Τα φώτα στους φίλους σου. Είτε γιατί σε παράτησε (“πώς μου το έκανε εμένα αυτό ουααααα”), είτε τον παράτησες εσύ (“Yeah! Freeeee aaaas a biiird!!!”). Θα μου πεις σιγά το δράμα. Θα σου πω ότι δεν έχουν όλοι το χαβά του δικού σου κώλου...
  • Πεζοδρόμιο (again). Μέχρι να το πάρεις απόφαση και να τα μοιράσεις κι αυτά.
  • Τα μαλλιά σου. Όλες εκεί ξεσπάμε... Δεν σηκώνω κουβέντα ούτε εγώ ούτε το αποκτηθέν πριν τα Χριστούγεννα μωβ μαλλί μου...
  • Κλειδαριά. Οκ όχι πάντα, αλλά αν ήσουν αρκετά καλόβολος και μοίραζες τα κλειδιά σου δεξά-ζερβά σκέψου το...
  • Φωτογραφία προφίλ στο φατσοβιβλίο. Δύο είναι τα τινά. 1ον είχες την αγαπημένη του φωτό. Την κατεβάζεις από αντίδραση. 2ον ψάχνεις ν’ανεβάσεις νέα φωτό που να σε δείχνει “περνώ και μόνη μου καλά τα καταφέρνω μια χαρά”(σαλαλα). (το γεγονός ότι δεν θ’ασχοληθεί με τη φωτό του προφίλ σου δεν έχει καμιά απολύτως σημασία)
  • Κωδικούς. Σε mail, φατσοβιβλίο, παντού. Γιατί όλο και θα μπήκες απ’τον υπολογιστή του να τσεκάρεις κάτι και ο διάολος έχει πολλά ποδάρια, κάλιο γαιδουρόδενε κλπ κλπ
  • Σχέδια για διακοπές. Αυτό εμένα με ενόχλησε πιο πολύ απ’όλα για να είμαι ειλικρινής γιατί είμαι του προγράμματος σε κάτι τέτοια. Από την άλλη και τι να κάνεις; Να μείνεις με τον άλλο μέχρι να γυρίσετε από το Κριεκούκι;! Χμμμμ...

Πετάς:

  • Στα σύννεφα. (ενίοτε)
  • Λεφτά σε ψώνια. Εκτός κι αν σε χτύπησε η κρίση. Τότε περιορίζεσαι σε λαστιχάκια για τα μαλλιά. Κι έχεις και κοντό μαλλί που δεν πιάνεται.
  • Τα εισητήρια από τις ταινίες που βλέπατε.
  • Τα τσιγάρα που ξέχασε στην τσάντα σου (θα το μετανιώσεις την επόμενη φορά που θα ξεμείνεις ξημερώματα από δικά σου…)
  • Το ξυραφάκι / οδοντόβουρτσά του.
  • Το βιβλίο που σου χάρισε. (το ξέρω ότι δεν πετάμε βιβλία αλλά 1ον ήταν μια μαλακία και μισή και 2ον είχα νεύρα)
  • Το προφίλ του από το φατσοβιβλίο. The sooner the better. OXI δεν είσαι κατίνα άμα το κάνεις και ΟΧΙ δεν θα μείνετε φίλοι.
  • Το top ten με τα 30 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών. (όχι δεν είχατε ούτε ένα κοινό.) (Καλά εσείς μπορεί. Εμείς όχι)
  • Κακίες για την νυν (γι’αυτό διαγράφουμε ΑΜΕΣΑ το προφίλ).

Κρατάς:

  • Τα κιλά που πήρες όσο βγαίνατε...
  • Επαφή με φίλους του. (Όχι δεν είναι ό,τι καλύτερο και όχι δεν σου προσφέρει τίποτα απολύτως... Αλλά ειδικά αν ξέρεις ότι ενοχλείται κι είσαι κωλόπαιδο γίνεσαι και κολλητή) (Καλά κάποιους τους συμπαθείς κι όλας)
  • Το τηλέφωνό του. ΟΧΙ για να στέλνεις μεθυσμένα SMS “Κούλα γύρνα ξανά”... Για να μη το σηκώσεις άμα σε πάρει αυτός μεθυσμένος... (αν βεβαίως διαθέτεις αυτοσυγκράτηση Raccoon...)
  • Ηλίθιες συνήθειες που κόλλησες όσο ήσασταν μαζί. (αν υποθέσουμε ότι με κάθε γκόμενο κόλλησα και μία βάλε με το νου σου τι μαλακισμένες συνήθειες έχω...)

Σταματάς:

  • Να βάφεσαι ΚΑΘΕ μέρα.
  • Να αντιμετωπίζεις υστερικά κάθε τρίχα που βγαίνει.
  • Να σετάρεις σουτιέν-βρακί
  • Να τσεκάρεις το κινητό κάθε πρωί. Στην καλύτερη πήρε η μάνα σου.
  • Να κουβαλάς μαζί την προίκα σου (καλυντικά, υγρά φακών, οδοντόβουρτσες μιας χρήσης, extra βρακί που σετάρεται κι αυτό με το σουτιέν κλπ)
  • Να βγαίνεις με ζευγάρια. Εκτός κι αν είναι σούπερ κουλ ατομάκια. Ή παλιοί σου φίλοι. Μαλακίες. Απλά δεν βγαίνεις με ζευγάρια.
  • Να κάνεις σε όλους προξενιά.(“spread the love” και αηδίες)
  • Ν’ακούς ηλίθιες μουσικές που καθόλου δεν σ’αρέσουν. Ειδικά σε ταξίδια με αυτοκίνητο.
  • Να κοιμάσαι στη μία μεριά του κρεββατιού. (από ενδελεχή ανάλυση που έκανε η επιστημονική ομάδα, την πρώτη φορά που θ’απλωθείς ωσάν χταπόδι κάνεις το πρώτο ουσιαστικό βήμα ανάρωσης...)
  • Να βρίσκεις τις εφημερίδες σου διαλυμμένες δευτερόλεπτα αφού τις ακουμπάς στο τραπέζι.

Ξεκινάς:

  • Δίαιτα (βλέπε παραπάνω)
  • Να βγαίνεις. Συνέχεια. Παντού. Βιώνεις τα πρώτα κενά μνήμης από αλκοόλ.
  • Να βγαίνεις με γυναικοπαρέες.
  • Να πληρώνεις βενζίνες και taxi ξανά.
  • Να φοράς πάλι τακούνια. (εμπρός στο δρόμο που χάραξε η Nicole)
  • Να ξαναντύνεσαι σαν 20χρονο (καρφί νο 2)
  • Να τσεκάρεις γκόμενους (ειδικά αν είσαι φύση μονογαμική και τόσο καιρό κατέβασες ρολά)
  • Να σου φαίνονται όλοι ωραίοι (ειδικά αν έχεις και καιρό να κάνεις sex)
  • Να ξαναεπικοινωνείς μ’όλα τα αποτυχημένα φλερτ της 5ετίας. (απόλυτο χάσιμο χρόνου)
  • Να κάνεις ηλίθιες λίστες με την κολλητή σου στο μπαρ.