Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Post-block...

(ksekinao na grapso post)

(allakse se ellinika vlammeno)

(οκ άλλαξα)

(χμ)

(εεεεε...)

(κάτσε να κάνω αυτό που γράφω άσχετα με βουλίτσες...)


(μπα...)

(μήπως να έγραφα αυτό το "από ποιες χώρες μπαίνουν";!)

(μπα...)

(να πάω να κάνω κανένα τσιγάρο μπας και;)

(μπα)

(ΑΑΑΑ!!! να γράψω για την 28η Οκτωβρίου;!)

(τι μλκιες λέω σιγά μη φτιάξω ποστ και για το κομμωτήριο που θα πάω την Παρασκευή...)

(!)

Φανταστικό αναγνωστικό κοινό την Παρασκευή θα πάω κομμωτήριο...

Πιστέψτε με αυτό ήταν ό,τι καλύτερο μου ήρθε... Και παιδεύομαι πόση ώρα...

Πάρτε λαλά σε αγαπημένη εκτέλεση που πάει και στη γράφουσα...

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Δεν σκέφτομαι και γράφω...



Λέξεις:

Ενθουσιασμός

Φόβος

Ακρόπολη

Παπούτσια

Απόφαση

Μετρό

Τσιγάρα

Ώμοι

Χαμόγελα

Καλημέρες

Εγώ;


Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

:)


Ποστ προσεχώς... Πρώτα ζούμε, μετά γράφουμε...



It feels like...



This...


Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Αταξία

· Μου τη δίνει να είμαι ο άνθρωπος που νιώθεις υπεράνετα και φωνάζεις όταν έχεις τα νεύρα σου επειδή κόλλησες στην κίνηση κι έφαγες βροχή. Πολύ όμως...

· Μ’αρέσει να κάνω τη vodafone πλούσια γαμώτο... Και η πρώτη μου κίνηση να είναι να πιάσω το κινητό για να δω το sms για καλημέρα... ΓΑΜΩΤΟ

· Πρέπει να αποβάλω την αγγλική συνήθεια να μην παίρνω ομπρέλα όποτε βρέχει...

· Η μάνα πέταξε ατάκα... “Εγώ νομίζω ότι μπορείς να γράψεις... Γιατί δεν φτιάχνεις ένα blog” (εεεμμμ χμμμ... οκ...)

· Το σατανόγατο ανεβαίνει στο κομοδίνο και κάθεται με τις ώρες με γυρισμένη την πλάτη να κοιτάει τον τοίχο... Μήπως να το πάω σε παιδοψυχολόγο;

· Στο πατρικό τα μικρά στον καναπέ κι εγώ στο λαπιτόπι. Ο bro πάει να φιλήσει την καλή του κι η μικρή ντρεπόταν. :)

Καλή βδομάδα (θα έχουμε;)


Και αυτό...


Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Creep

Μερικές φορές βλέπεις κάποιον και πραγματικά νιώθεις πολύ λίγος κοινό μου.


Γιου νόου... Αυτό που λες «καλά σοβαρά τώρα εγώ αυτουνού του πατάω τον ίσκιο κι αναπνέουμε από το ίδιο διοξείδιο του άνθρακα;». Ή ακόμα καλύτερα «σοβαρά τώρα εγώ έχω το τηλ. του στη μνήμη του κινητού/ατζέντα/θυρίδα με τα κοσμήματα της γιαγιάς;». Έλα που δεν το λες... Σου συμβαίνει ακόμα κι αν έχεις βγει με τη σύγχρονη Ταϋγέτη (βλέπε φωτό να μαθαίνουν οι νεώτεροι – μεγαλύτερους δεν έχουμε)


Έχεις νιώσει όμως πώς είναι να είσαι η Ταϋγέτη κι ο άλλος να τραγουδάει You're so fuckin' special, I wish I was special... Μιλάμε για κανονικό σπιντάκι... Άμα δεν προσέξεις τότε το πιστεύεις κι όλας... Και γεννιούνται δύο ερωτήματα... (παμε νουμεράκια):


1. Πώς καταφέρνουν και το κάνουν κάποιοι αυτό χωρίς κάποιον να τους κάνει καντάδα ραδιοκέφαλους;


2. Πώς ξεκολλάς από την πρέζα του καθημερινού ντοπαρίσματος αυτοπεποίθησης ειδικά αν είσαι φύση αυτομαστιγωνόμενη (sic)


Δώρο το τραγουδάκι που ενέπνευσε το ποστ σε εκτέλεση της προτίμησης του Ρακούν


Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Statistics...

Σαν παιδί κι εγώ έψαξα να δω πού βλέπεις πώς σκάνε τα πλήθη των επισκεπτών στο ταπεινό μου βλόγι... Ανακάλυψα μετά από ενδελεχές ψάξιμο ενός τετάρτου κι η αλήθεια είναι ότι εντυπωσιάστηκα...

Έχουμε και λέμε:


10. μας υποχρεωσες: Φαντάζομαι ότι έψαχναν το γνωστό άσμα... Αυτό που δεν καταλαβαίνω (αν χρησιμοποίησαν το γούγλη) είναι γιατί φτάσαν πέραν της 20ης σελίδας (ναι οκ έπρεπε να ξέρω σε ποια θέση εμφανίζομαι... είναι εμπεριστατομένα τα όσα κατατίθενται στο βλόγι αυτό)


9. κερασμα γενεθλιων σε παιδικο σταθμο: Απελπισμένη νεαρή μητέρα κατέφυγε στο γούγλη ώστε να βοηθηθεί να αποφασίσει αν τα ποντικάκια ή τα σου είναι πιο τρέντυ τη σήμερον για κέρασμα σε παιδικό σταθμό. Η απελπισία της την έκανε να φτάσει και αυτή πέραν της σελίδας 20 (φαντάζομαι απογοητεύτηκε οικτρά, κι αν έχει κοριτσάκι αγχώθηκε διπλά για το μέλλον του)


8. ικαριαμ λεηλασιες: Αγαπητοί συμπαίκτες μερικές βασικές οδηγίες: τσεκάρουμε τα κρυσφύγετα του αντιπάλου, αν είναι στο νησί μας τις πηγές του, τους στρατιωτικούς του, και αποφεύγουμε να την πέσουμε σε μεγάλες συμμαχίες για ευνόητους λόγους (αν γουγλάρετε λεηλασίες προφανώς δεν είστε σε μεγάλη συμμαχία). Επίσης μην είστε ρεζίλιδες και χτυπάτε μικρά... Ντροπή και αίσχος. Για τα λοιπά απευθυνθείτε στο στρατηγό σας να σας πει τα κύμματα...


7. έεελα: Σ’αυτή την κατηγορία το βλόγι εμφανίστηκε στην 5η θέση του γούγλη... Αλλά τί έψχναν; Οεο; (ευπρόσδεκτες οι ιδέες σας)


6. www.vlammenoi.blogspot.com: Και πάλι η αναζήτηση σταμάτησε στην 20η σελίδα. Δεν βρήκα το βλογάκι μου βρήκα όμως πολλά δικά σας... χοχοχοχοχ

Ερώτησις: Γιατί κάποιος να βάλει το url ολόκληρο στο γούγλη;!


5. the stinky raccoon did it: Οκ αυτό το έκανα εγώ... Αλήθεια... Στις αρχές ξέχναγα το λινκ και να βάλω στο βλόγι σελίδοδείκτη και το έψαχνα στο γούγλη...


4. tenies.pono.didi: So... κάποιος πορνόβιος γούγλαρε και προφανώς από τη βιασύνη του ξέχασε το «ρο». Αλλά πώς συνδέεται το τίμιο και ηθικό ρακούν με αυτά τα αίσχη;! Ντροπή σου Γούγλη!!! Σέιμ ον γιου!!!


3. τσακωθήκαμε: Όχι ρε παιδιά... Μη τσακώνεστε... Και κυρίως άμα τσακώνεστε μη γουγλάρετε... Τηλεφωνηθείτε να τα βρείτε... Άμα δεν το σηκώνει βάλε κάτι πολύ λυπητερό στο στάτους στο φατσοβιβλίο και θα μασίσει... Εκτώς κι αν ήσουν πολύ κόπανος (που μεταξύ μας για να το γουγλάρεις θα ήσουν) οπότε καλά να πάθεις δεν σε βοηθάω.

ΥΓ: Βρήκα στη σελίδα 18 αυτό: Γιατί μαλώνουν τα πουλιά μέσα σε μεγάλη κλούβα; Όνειρο;!:!


2. stinky raccoon: Δεν ξέρω γιατί... Μάλλον η φήμη του βλογ ξεπέρασε τις προσδοκίες μου και τώρα με γουγλάρουν...


1. Καρκινοσωληνάκι: Στην πρώτη θέση των αναζητήσεων (κλαπ κλαπ) το θέμα των ημερών συνδέεται άρρηκτα με την βλόγερ Ρακούν... Ένα ποιηματάκι αφιερωμένο στην αγαπημένη έξη...

Little tube of mighty pow'r,
Charmer of an idle hour,
Object of my warm desire.
~Isaac Hawkins Browne, "A Pipe of Tobacco"


Προσεχώς ανάλυση πάνω στο θέμα “πούθε κρατάει η σκούφια του αναγνωστικού κοινού”...

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Άτιτλο

Θες να σου πω τι έκανα χτες;

Κατ’ αρχάς ξύπνησα πάρα πολύ άσχημα. Μου είχες κάνει επίσκεψη στον ύπνο μου. Βασικά δεν ήσουν εσύ. Ήταν ένας πολύ πιο όμορφος από ‘σένα αλλά «ήσουν εσύ». Έλεγε και τα σχετικά inside jokes

Ήρθα γραφείο και δούλεψα μέχρι τις 6. Το boss είχε λυσσάξει με την πάρτη μου χθες κι ήθελε να τα συζητάμε όλα. Παράλληλα μιλούσα με τον άλλο στο msn και προσπαθούσε να με διασκεδάσει. Εννοείται ότι δεν το έχει... Δεν είναι όλοι σαν εσένα ε;

18:30 τον συνάντησα στο κέντρο και πήγαμε για φαΐ... Του έλεγα για τα της δουλειάς και βασικά καταλάβαινε τι του έλεγα... Τρελλό;! Στη διαδρομή για τη διαμαρτυρία σκόνταψε 2-3 φορές. Χαμογέλασα γιατί κάτι μου θύμισε... Εσύ θυμάσαι;

Πήγαμε στη διαμαρτυρία για τον αντικαπνιστικό νόμο. Έπαιρνα και τον Μ. να έθει κι ο μλκας μου το έπαιζε ντίβα. Όχι δεν τον ξέρεις τον Μ. Ήρθε μετά απο ‘σένα. Δάγκωνα το κυπελάκι του καφέ κι ο άλλος με κοίταζε και το καταλάβαινα και περίμενα σα μλκας κι εγώ να σταματήσει να με κοιτάει.

Μετά πήγαμε για ποτό. Πρώτη φορά σε μπαρ που έπρεπε να βγω για να καπνίσω... Πώς κοροιδεύαμε τους Άγγλους; Το ίδιο πράγμα. Πέτυχα κι εκείνο τον τύπο από την παρέα του μάστερ... Τον βλάκα που τσακωθήκαμε. Έμαθα τα νέα τον άλλων... Μου είπε κάτι σκηνικά που θα τα έβρισκες απολύτως του γούστου σου...

Μετά έκατσα με τον άλλο και μιλούσαμε για την τέχνη στους νεομαρξιστές. Αυτός δεν είναι σαν εσένα τελικά καθόλου. Ούτε γκριμάτσες, ούτε ατάκες... Να φανταστείς έλεγα Adorno και δεν έκανε αστείο για τις κρέμες γάλακτος... Μπαιγοβγαίναμε για τσιγάρα. Είδαμε και μια αφίσσα για το βασιλιά Λιρ με τον Τσακίρογλου και με ψήνει να πάμε.

Φεύγοντας ξαναπεράσαμε από τη διαμαρτυρία. Ήταν του γούστου σου αυτά που έπαιζαν εκείνη την ώρα... Κρύωνα και του είπα και φύγαμε. Δεν την πάλευα με την καμία...

Όλο το βράδυ το σατανόγατο λύσσαξε. Με ξυπνούσε με δαγκωνιές και νυχιές. Καιρό είχε να το κάνει...

Λοιπόν. Καιρό είχες να εμφανιστείς. Κάνα χρόνο; Χάρηκα που σε είδα... Απλά καλύτερα θα ήταν να ειδοποιείς πριν έρθεις... Θέλω κι εγώ το χρόνο μου να συμμαζευτώ. Καταλαβαίνεις; Καταλαβαίνεις αλλά θα κάνεις το δικό σου ε Birdie; Κάνε ότι θες. Δεν σε καταπίεσα ποτέ για να το κάνω τώρα που είσαι φάντασμα...


Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Angst!



Έχω άγχος γερμανικό... Και εξηγώ... Όπως λέει κι η βικιπέδια η γερμανική λέξη angst συμπικνώνει όλο αυτό το σφίξιμο του στομαχιού και τη δύσπνοια που με πιάνει ώρες ώρες... Και γιατί δεν έχω άγχος ελληνικό; Να εξηγήσω. Επειδή φανταστικοί αναγνώστες το γερμανικό angst συνδιάζει το άγχος και το φόβο με μια εσωτερική διαμάχη του υποκειμένου (βλέπε ρακούν). Επίσης ηχητικά δεν ξέρω πώς σας φαίνεται εσάς αλλά εμένα μου ακούγεται πολύ πιο επιθετικό/βαρύ/επώδυνο....

Επίσης το όλο κόνσεπτ χρησιμοποιήθηκε από καλλιτέχνες και λογοτέχνες για να αποδοθεί όλη αυτή η αναμπουμπούλα που περιέγραψα πιο πάνω.

Δείγμα:




Κι άλλο δείγμα:



Γιατί είμεθα βλόγι επιμορφωτικόν...


Υ.Γ.: Όλο αυτό επειδή έχω πλακωθεί στη δουλειά και ζορίστικα... Τι να κάνουμε είμαι λαρτζ τύπος...

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Deep Impact

Τις τελευταίες μέρες έκανα ενδοσκόπηση (όχι χειρουργική κοινό μου –βάρα τον καπλαμά που έχεις για γραφείο!!!). Σκεφτόμουνα λοιπόν (μη τολμήσεις να πεις πάλι “ωωω”) τι με ενοχλεί περισσότερο όταν κάποιος φεύγει (όχι προς τόπον χλωερόν - βαράω τη δρυ εγώ).

Αρχικά τσαντίζομαι που δεν είχα πρότερη ενημέρωση... Χελόου είμεθα ζωδιακώς προγραμματισμένοι να κάνουμε ατζέντα ακόμα και για να ξεβάψουμε τα νύχια μας.

Στη συνέχεια τσαντίζομαι που δεν μπόρεσα να πω όσα ήθελα (γι’αυτό φταίει ο ωροσκόπος). Θα μου πεις γιατί τα μαζεύεις και δεν τα λες με το που σου ‘ρχονται. Θα σου πω γιατί είμαι χεστρού και ακόμα κι όταν μου φέρονται άσχημα ξυπνάει ο Ζαμπούνης μέσα μου και πρέπει να συμβεί κάτι πάρα πολύ τραβηγμένο για να ξεσπαθώσω*.

Τελικά όμως αυτό που με πειράζει δεν είναι τίποτα από τα δύο. Αυτό που με πειράζει είναι το impact. Το πώς ο άλλος επιρρέασε τη ζωή μου το διάστημα που έκανε πέρασμα απ’ αυτή και το γεγονός ότι αγνοώ αν επιρρέασα καθόλου εγώ τη δική του. Θέλω να ξέρω ρε παιδί μου πόσες φορές με σκέφτηκε. Θέλω να βγαίνει ένα ρηπόρτ και να λέει: ο μαλάκας που έβγαινες ένα μήνα σε σκεφτόταν κατά μέσο όρο 5 φορές τη μέρα. Συζήτησε για σένα με την κολλητή/κολλητό του συνολικά 3 ώρες και 28 λεπτά. Αφού τον έστειλες/σε έστειλε σκέφτηκε 5 φορές να σε πάρει τηλέφωνο και ξεκίνησε να γράφει 3 sms και δεν τα έστειλε. Έξι χρόνια μετά άκουσε το Damn your Eyes από Etta James και χαμογέλασε ή σε σκυλόβρισε. Βρήκε μετά από 15 χρόνια μια ακόμα γκόμενα που δεν τρώει μανιτάρια και προσπάθησε να θυμηθεί πού είχε ξανακούσει τέτοια ανωμαλία.

Παρακαλείται ο υπεύθυνος κοσμικός προγραμματιστής όπως διαμορφώσει το άνωθεν σύστημα ούτως ώστε το ρακούν να βρει επιτέλους την ηρεμία του.

Ευχαριστώ.

*Μη βλέπεις που εδωμέσα κατεβάζω καντήλια για την πλάκα μου αγαπητέ... Γι’ αυτό είναι τα βλόγια...


Αφιερωμένο σ' αυτόν που πιο δύσκολα έχασα... Κι ακόμα αναρωτιέμαι. (το μοίρασμα ακόμα κι ανώνυμο είναι δύσκολο τελικά...)