Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Εγώ κορίτσι μου είμαι μια χαρά...

Το ρακούν συνεχίζει να μη την παλεύει κάστανο...

Έχω πάθει κλακάζ δεν εξηγείται... Μετά από μια βδομάδα που παρακαλούσαμε οικογενειακώς ο πατέρας ρακούν να αεριστεί και μετά από 3 ραντεβού με νέο αρκούντως βαρεμένο ώστε να μας κάνει κλικ, έχω να καταθέσω τα εξής (πάμε βουλίτσες):



  • Το πιο συμπαθές γατόσογο κατοικοεδρεύει στον προαύλιο χώρο του Ιπποκρατείου. Χωρίς πλάκα δεν υπάρχουν τα συγκεκριμενα αιλουροειδή... Το ευχάριστο είναι ότι δεν έχω δει κανένα αν αντιδρά στην παρουσία τους (όχι γιατί άμα δω θα του μπιπ ό,τι έχει και δεν έχει).


  • Η χειρότερη κατηγορία ανθρώπου είναι ο καβαλημένος γκομενιάρης σεκιουρητάς. Δεν είναι ούτε μπάτσος, ούτε υπάλληλος, φοράει στολή και νομίζει ότι όλα τα θύλεα έχουν παραλύσει από τον πόνο και ψάχνουν ώμο να κλάψουν. Ένα τυπικό δείγμα αυτής της κατηγορίας είναι αυτός που μετά από 2 μέρες επισημάνσεων για άκυρο θέμα ΤΟΛΜΗΣΕ να εισβάλλει στο δωμάτιο του μπαμπά ρακούν για να επαναφέρει το θέμα σε συζήτηση. Φυσικά έπεσε θύμα συντονισμένης επίθεσης (ο μπαμπάς μαζί με το ρακούν αποτελούν φονικό δίδυμο γιατί έχουν την τάση να ανατρέχουν σε κανονισμούς και νομοθεσίες συνδιάζοντας παράλληλα ένα απίστευτα μπλαζέ και «ελατωραπολυμεκουραζεις» ύφος που έχει την τάση να αποσυντονίζει). BONUS: Ο πατέρας ρακούν ήταν μισοκοιμησμένος και μου τον ξύπνησαν...


  • Γενικώς η ρακούν φάμιλυ είναι ένα κλικ αριστερά αλλά όχι κομματικοποιημένη πλέον (στο παρελθόν έχουμε κάνει πέρασμα από παντού αλλά δεν μας άρεσε το σέρβις και μας έβαζαν δίπλα στο wc). Έτσι και το ρακούν έχει μεγαλύτερη ροπή προς αξούριστους τύπους με πέδιλα παρά προς βουπού με χόμπυ το τένις... Άρα βγήκε με ένα τέτοιο. Και οκέι καλά πέρασε. Σούπερ μη σου πω. Αλλά σοβαρά τώρα. Όταν βγάζεις γκόμενα έξω φανταστικέ αναγνώστη μη της μιλάς για τον Πουλαντζά. Δεν παίζει να το βρει ερωτικό. Κι αν το βρει σήκω φύγε. Κάποια βίδα της λασκάρησε... Ή πρόκειται περί απολύτως απελπισμένης γκόμενας...


  • Η caipirinha είναι εξαιρετική ανακάλυψη και μπράβο στους συμπαθείς Βραζιλιάνους για την εφεύρεση. Σαν mojito αλλά χωρίς να φτύνεις δυόσμους και να σου φρακάρει το καλαμάκι (δεν την δοκοίμασα πρώτη φορά αλλά την εκτίμησα τις τελευταίες μέρες)...


  • Στο τρίτο ραντεβού το χειρότερο που μπορεί να σου τύχει είναι να καταλήξεις να πίνεις και να έχεις φάτσα απέναντι την πρώην του συνοδού σου. Ναι... Συνέβει κι όποιος θέλει το πιστεύει. (Ο συνοδός σχολίασε: «θα μπορούσες να εμπνευστείς για άρθρο απο αυτό το σκηνικό»... Και όχι δεν ξέρει για το βλόγι)


Για όσους ενδιαφέρονται ο μπαμπάς τελικώς μας έκλασε κανονικά και για την ακρίβεια σήμαναν κανονιοβολισμοί για εορτασμό του γεγονότος...




Ακολουθεί το άσμα που χαλαρώνει τις τελευταίες μέρες τη γράφουσα:


4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

και να είσαι ΄πάντα μια χαρά

-έχω πιάσει το διάβασμα απο τα πρώτα σου ποστ,για να δούμε.... γλυκούλι μου lol

stinky raccoon είπε...

Δεύτερος αναγνώστης;!;! ΟΥΑΑΑΑΑ (σας συγχωρώ για το υποκοριστικό γιατί είστε γλυκητάτη...

manetarius είπε...

Ααα... τι ωραία που είνα εδώ μέσα ρε 'σεις!

Δεν σχολιάζω τίποτα για τους σεκιουριτάδες, τις πρωην, τα νοσοκομεία (αυτά ειδικά με χαλάνε πολύ)... θα δώσω όμως κι εγώ τα συγχαρίκια μου στους αγαπημένους Βραζιλιάνους για τις ανακαλύψεις τους!

Μπονζουρ!

stinky raccoon είπε...

ΟΥΑΟΥ! Κατακλυσμός σχολίων!!! Ευχαριστώ ευχαριστώ φανταστικό μανιτάρι!
Μπονζούρ πίσω...