Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Where do I begin...

Σκεφτόμουν σήμερα (ωωωω!!!!) πώς είναι τα ξεκινήματα...

Υπάρχουν πολλών ειδών ξεκινήματα. Υπάρχουν αυτά που κάνεις επειδή ξύπνησες κι ένα περιστέρι φτερούγισε πάνω απ’το κεφάλι σου (Άγιο Πνεύμα για τους πιστούς). Και απλά το κάνεις. Αφήνεις πίσω καταστάσεις, άλλοτε πολύ πίσω κι άλλοτε λιγότερο, κι απλά αλλάζεις τη ζωή σου. Χωρίς συζητήσεις, χωρίς ξενύχτια και χωρίς επιβάρυνση του σηκωτιού σου...

Υπάρχουν άλλα ξεκινήματα που τα κάνεις κατουρημένος από το φόβο σου. Έχουν βρεθεί ένας σκασμός λόγοι να ξεκουνηθείς. Ένας σκασμός –ή και λιγότεροι- άνθρωποι να σε παρακινήσουν να ξεκολλήσεις από το τέλμα στο οποίο κυλιέσαι σα μακάριο γουρουνάκι στη λάσπη. Κι όταν έρθει η ώρα και ο καταλύτης και ξεκουνηθείς προχωράς με γόνατα τρεμάμενα και μάτια μισόκλειστα προς το αβέβαιο μέλλον σου (κι αν είσαι τυχερός, αυτό που σε σπρώχνει, σου κρατάει και το χέρι και σου κάνει πατ πατ στον ώμο).

Κι είναι και τα ξεκινήματα τα λεγόμενα “από Δευτέρα”... Αυτά μωρό μου δεν τα κάνεις ποτέ. Τα συζητάς σε σημείο οι γύρω σου να θέλουν να βγάλουν τα μάτια τους σα τον Οιδίποδα από την απελπισία όταν την ξανακούν αυτή τη δήλωση. Που σου λένε στο τέλος “πραγματικά σου το εύχομαι, αλλά δεν το πιστεύω”... Που μεταξύ τους σε λένε καμμένο χαρτί κι εσύ θυμώνεις για την έλλειψη εμπιστοσύνης αλλά βαθειά μέσα σου το ξέρεις κι εσύ. Άπλά δεν δέχεσαι την ήττα. Και δεν μπορείς να διανοηθείς ότι φοβάσαι τόσο. Ή ότι είσαι τόσο βολεμένο γουρούνακι... Ή ότι έχουν τόσο δίκιο οι άλλοι ότι είσαι καμμένο χαρτί.

Η διαφορά ανάμεσα στη δεύτερη και την τρίτη περίπτωση είναι ο καταλύτης. Γι’ αυτό ή παρακαλάμε να έρθει όσοι έχουμε επίγνωση του τέλματος ή ευχόμαστε να μην τον προσπεράσουμε έτσι όπως είμαστε με τις λάσπες στη μούρη...

Αυτά λέω εγώ... Αλλά από Δευτέρα θα τα φέρω όλα τούμπα... Εσύ; :)



5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

an den einai to 1. den ginetai ilopoiisimo sxedon pote...

Lonely

stinky raccoon είπε...

Και το 2 απλά σε "στράτα-στρατούλα" mode...

Ανώνυμος είπε...

προσπαθώ αλήθεια να αποφεύγω το απο Δευτέρα...δηλαδή προσπαθώ να μην κοροιδεύω τον εαυτό μου...

Provato είπε...

αχ, αυτές οι εσωτερικές διεργασίες που κάποια στιγμή μας πιάνουν εξ απίνης.... xxxxx

Ανώνυμος είπε...

Τούμπα όλα!