Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Ποστ “Κοίτα αναγνώστη μου το χάλι μου”

Λατρεμένε αναγνώστη και πάλι χαζή. Θα ευχηθώ καλό χειμώνα κι άμα σου χαλάω τι διάθεση σοβαρέψου και μεγάλωσε.


So... Σου γράφω ξάπλα με το πόδι το αριστερό ανεβασμένο σε κάτι μαξιλάρια. Δίπλα μου έχω φάρμακα, πατερίτσα, το γάτο κι ένα καφέ που μου έφερε η μάνα ρακούν το πρωί. Τι συνέβει; ΕΞΑΡΘΡΩΣΗ ΕΠΙΓΟΝΑΤΙΔΑΣ. Ναι ρε φίλε. Γιατί μέχρι τώρα τα άκρα δεν είχαν ταλαιπωρηθεί καθόλου... Αμαρτία είναι... Κι επειδή το στόρυ είναι απίστευτο voila αγαπημένε γέλα κι εσύ μαζί μου.


Το Σάββατο που μας πέρασε που λες βρέθηκα με μια παρέα στο Batman αργάμισι... Κι εκεί που περνάμε καλά βάζει ο γνωστός “παίζω ό,τι να'ναι dj” Δανάη Στρατηγοπούλου... Όπου έρχεται και μερακλώνει εις εκ της παρέας, γλυκούλης ογκολόγος και με βουτάει να με χορέψει βαλς. Και στο φινάλε κάπως από 'δω απο 'κει το έφερε ακούω ένα κρακ και σωριάζομαι... (ανατρίχιασες; κι εγώ.)


Πέφτω που λες καταγής, αναγνώστη κατεβάζω στο πονεμένο μου επίπεδο και τον ογκολόγο καβαλιέρο και βλέπουμε το γόνατο να έχει πάρει πρωτοβουλία και να κοιτάει όπου γουστάρει. Τρίψε ο ένας από 'δω τρίψε ο άλλος από 'κει το επαναφέρουμε στη θέση του. Σηκώνομαι με τα χίλια ζόρια, κάθομαι σ'ένα σκαμπό, πίνω άλλες 2 μπύρες να συνέλθω και πάω σπίτι.


Το πρωί που λες το πόδι τούμπανο. Σηκώνομαι η καλή σου παίρνω τηλ. το Τσίου να έρθει να με πάει στο νοσοκομείο. Παρεπιπτόντως μια και πηγαίναμε πήραμε και την αδερφή Τσίου που έχει θέμα με το στομάχι εδώ και μέρες. Τέτοιο γέλιο σου λέω μέσα στο ταξί ο ταρίφας μας κοίταζε κι έχασκε. Τέλος πάντων πήγα στα εφημερεύοντα, μου είπαν άλλ' αντ' άλλων, μετά από δυο μέρες πήγα σε τραυματιολόγο ιδιωτικό ο οποίος μου 'δωσε το καλό χαμπέρι... Εξάρθρωση επιγονατίδας + έκοψα λέει κάτι συνδέσμους και πρέπει να φοράω κάτι σα νάρθηκα για ένα μήνα γιατί αν στο ενδιάμεσο ξανακοπούν πάω χειρουργείο...


Έτσι λοιπόν το μικρό ρακούν επέστρεψε στο πατρικό μετά του γάτου για να το γιατροπορεύει η μάνα του... Παράλληλα αποφάσισε ν' αρχίσει και δίαιτα γιατί είχε φακλανέψει. Έτσι λοιπόν μετατίθενται οι September's resolutions μέχρι τα μέσα της βδομάδας οπότε θα έχω και προγενέθλιους προβληματισμούς...


Το επιμύθιο είναι: 3 χρόνια λάτιν, 2 χρόνια τάνγκο και την πατάς από Σογιούλ...

Σε φιλώ αναγνώστη. Τσίμπα φονικό λαλά:




4 σχόλια:

Κωνσταντίνος Καντακουζηνός είπε...

Κοιτάξτε ατυχία: πήγατε στο Batman αργάμισι ενώ εγώ έφυγα αργακαιτέταρτο. Παραλίγο θα σας προλάβαινα!

Η ευχή μου για περαστικά είναι πολύ πιο έντονη και ειλικρινής από όσο υποθέτετε και ξέρω το πρόβλημα πολύ καλά, γιατί συγγενικό μου πρόσωπο έπαθε κάτι αντίστοιχο (και χειρότερο, γιατί εκεί είχαμε εμφανέστατο το πρόβλημα). Έκτοτε έχω ένα τεράστιο θέμα με το γόνατο: και μόνο να το μου το αγγίξει κάποιος καταρρέω.
Κυριολεκτικά ούτε στον εχθρό μου (χμ, εντάξει, εξαιρώ έναν-δύο).
Και θα το ξαναπώ: ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ!

JoaN είπε...

αμαν αμαν αμαννν'

το φονικο σάουντ τρακ ήταν ευκολο να μαντευτεί....

το γεγονός ότι πέρασες από εκπεύδευση για να πας απ αυτό είναι βλακεία...

το γεγονός της ακινησίας είναι επίσης βλακεία...

περαστικά, σιδερένια και όταν γίνεις καλά πάμε μαζί καράτε (κιντ). xoxoxo (γραφικά εξυπνακίστικα κλισέ)

hetri

kosmiki_agaph είπε...

Διακρίνω μια κακοτυχία τελευταία ή είναι ιδέα μου;

konstantinos είπε...

Στο πατρικό σου θα είσαι το βράδυ αυτό και έτσι απαντήθηκε το ερώτημα της αοιδού, ας την ενημερώσει κάποιος για να μην το έχει και έγνοια και να δεις, θα φιλοτιμηθεί να σου στείλει ένα μπουκάλι καλό κρασί με ένα μικρό τενεκεδάκι φέτα να το συνοδεύσεις απόψε που θα χαλάσει και ο καιρός και θα λυσσομανάει ο αέρας και η βροχή θα σφυροκοπάει τη στέγη του πατρικού σου και μες στη σύντομη αναλαμπή των αστραπών θα βλέπεις τις παιδικές σου κούκλες να σε κοιτάζουν και να σου χαμογελούν...
(να δω αν θα μπορέσεις να κλείσεις μάτι τώρα! :-Ρ )
Περαστικά πάντως και να προσέχεις γιατί πλέον ίσως έχεις ευαισθησία εκεί!