Άνευ

Ξέρεις πώς νιώθω; Πώς είναι όταν βρίσκεται μπροστά σου κάποιος και σ'απειλεί με όπλο κι εσύ ανοίγεις το στόμα κι αρχίζεις να ουρλιάζεις μ' όση δύναμη έχουν τα πνευμόνια σου αλλά δεν βγαίνει ούτε άχνα; Έτσι. Και ξέρεις και πώς αλλιώς; Σα να περνάει κόσμος από δίπλα και να σε βλέπει, να βλέπει και τον άλλο με το όπλο και να συνεχίζει λες και δεν τρέχει μία. Κι ακόμα χειρότερα ο κόσμος να είναι δικός σου κόσμος. ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ εκεί που κάθεσαι και ουρλιάζεις βουβά να κάθεται δίπλα σου και να σου λέει για το γκόμενο που έκανε μούτρα, για τη γκόμενα που πήγε και ψώνισε πρώτη τη φούστα που της μπήκε στο μάτι, για μένα που δεν έρχομαι να σε δω, για μένα που έχω υποχρεώσεις κλπ κλπ.

Θα μου πεις έλα μωρέ καλοκαίρι είναι χαλάρωσε λίγο.

Αυτό είναι χειρότερο απ'το να μου λες για το γκόμενο και για τη φούστα.

Παύση.

Στην υγειά σας.