Διάβαζα καθυστερημένα (αυτή η λέξη πολύ μου πάει) αυτό. Και σκεφτόμουν ποια ήταν τα τσιγάρα της ζωής μου που ΔΕΝ άναψα. Και μου φαίνεται ότι είναι το ίδιο σημαντικά μ’ όλα εκείνα που κάπνισα και μου έκαψαν τα δάχτυλα και τα χείλη...
1) Τελευταίο μάθημα για πτυχίο. Πέντε λεπτά πριν την εξέταση περιμένοντας έξω από το γραφείο του καθηγητή. Βγάζω το τσιγάρο από το πακέτο κι ετοιμάζομαι να το ανάψω. Και με πιάνει αηδία. Τα 2 πακέτα της προηγούμενης νύχτας επαναστατούν και μου απαγορεύουν να το καπνίσω...
2) Ετοιμάζομαι να φύγω για τα ξένα. Στο αεροδρόμιο ο πατέρας μου βουρκώνει κι εγώ έχοντας κάνει check in ετοιμάζομαι να βγω έξω για τσιγάρο. Και τον βλέπω να με κοιτάει σαν κουτάβι και ξαναβάζω το τσιγάρο στο πακέτο. Γιατί σκέφτομαι ότι θα κάνω μήνες να τον ξαναδώ και δεν θέλω να χαλαλίσω μια αγκαλιά για ένα καρκινοσωληνάκι...
3) Ξημέρωμα στον παγωμένο Βορρά. Δουλεύουμε κόντρα σε κάθε ρολόι (βιολογικό και μη). Και κάνουμε fag break. Κι είμαστε καθιστοί πλάι πλάι. Πρώτο τσιγάρο, δεύτερο. Δεν μιλάμε. Εγώ απλά νιώθω καλά να κάθομαι δίπλα σου και να μη μιλάς. “Κάνουμε τρίτο;” “Μου τελείωσαν...” “Πάρε το δικό μου” “Είναι το τελευταίο σου... ” “Δεν πειράζει κάν’ το εσύ...”. Και στο δίνω. Και δεν σου παίρνω ούτε τζούρα. Όλα δικά σου... Ακόμα και το τελευταίο μου τσιγάρο στις 4 το ξημέρωμα...
4) Μήνυμα στο κινητό. “Γεννήσαμε...” Κατεβαίνω από το ταξί. Κάνω στάση. Βγάζω τσιγάρο. Κοντοστέκομαι. Θα χαιρετήσω το βατραχάκι και θα βρωμάω. Το τσιγάρο στο πακέτο το αρκούδι στο χέρι και βουρ για τ’ ασανσέρ...
5) Με φιλάς πρώτη φορά. Βγαίνω από το αμάξι, ανεβαίνω στο σπίτι, κάθομαι με σβηστά φώτα κι ένα τσιγάρο στο χέρι μου. Χαμογελάω μόνη μου. Παίρνω τηλ. τον Μ. “Με φίλησε...” “Ξεμωράθηκες τελείως...” “Είμαι με ένα τσιγάρο στο χέρι και δεν το ανάβω εδώ και μισή ώρα...” “Σε φίλησε παιδί μου ή σου έκανε λοβοτομή;!;” “Είσαι κυνικός!” “Κι εσύ χαζή! Αλλά πλάκα έχεις... Αν σε πείσει να κόψεις το τσιγάρο θα αυτοπυρποληθώ...”. Δεν το άναψα... Θα έχανα τη γεύση σου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου