Πώς το λένε αυτό το πράγμα που σε πιάνει καμιά φορά στη δουλειά και το μόνο που θες να κάνεις είναι να κοιτάξεις αγριεμένα το συνάδελφο στο διπλανό γραφείο, να φορέσεις το γυαλί του ηλίου (φορ γιορ ινφορμέισον εργάζομαι σε υπόγα) και να αρχίσεις να τον πυροβολείς με το συρραπτικό κάνοντας και το σχετικό σάουντ ιφέκτ (πχίου – πχίου).
Όχι μια χαρά παιδί είναι ο συνάδελφος... Τι εννοείς; Όχι καλέ δεν είναι ο κλασσικός σπασαρχίδης ρουφιάνος... Μαζί πάτε και διακοπές... Απλά είναι ο πιο κοντινός. Κι ο μοναδικός που θα καλυφθεί πίσω από την οθόνη του και θ’ ανταποδώσει τα πυρρά... Αν είμαστε τυχεροί θα πιάσουμε αιχμάλωτο τον συνάδελφο του παραδιπλανού γραφείου.
Άστα λα βικτόρια σιέμπρε...
Τι εννοείς ότι δεν σε πιάνει αυτό το πράγμα καμιά φορά στη δουλειά;!
ΤΡΕΛΟΣ ΕΙΣΑΙ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου