Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Παλιμπαιδίζοντας...

Πάντα έλεγα ότι παλιμπαιδίζω ανησυχητικά. Δεν το έκανα πάντα. Μετά τα 25 μου ήρθε ο ντουβρουτζάς (tattoos, piercings, ντύσιμο κλπ). Πιο πριν μικρομεγάλιζα. Όχι ότι φορούσα τα ρούχα της μαμάς μου (που καμιά φορά τα φορούσα κι αυτά) αλλά δεν έκανα την επανάστασή μου. Να φανταστείς allstarάκια πρώτη φορά φέτος φόρεσα κι είμαι τόσο γκαντέμω που πήγε κι έκατσε ο κάλος ακριβώς πάνω στη ραφή και ψοφάω στον πόνο.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι τώρα ουσιαστικά παλιμπαιδίζω και στις σχέσεις (την εξής μία). Με τις προηγούμενες θες που ήταν κι οι άλλοι μαμούχαλοι, θες που λειτουργούσα με κεκτημένη ταχύτητα από την μικρομέγαλη φάση μου το σκηνικό ήταν σαν “5’ o'clock tea ”. Σε όλα τα επίπεδα. Όχι διαχυτικότητες, όχι πολλές ζουζουνιές κλπ κλπ. Κιουρία το ρακούν.

Αυτά όμως αναγνώστη μου είναι λίγο σαν τις μαγουλάδες. Άμα δεν τα περνάς μικρός τα περνάς βαριά. Και εξηγούμαι.

Βρέθηκα να λυσσάω να βγαίνω ει δυνατόν καθημερινά με τον “έτσι”. Να μη με νοιάζει που γίνομαι θέαμα. Να κάθομαστε και να φτιάχνουμε ηλίθιες λίστες με τα 20 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών 3 το ξημέρωμα (FYI η λίστα κατέληξε top twenty με τουλάχιστον 30 λαλα έκαστη και δεν είχαμε ούτε ένα κοινό). Να λέω “μωρό μου” άνθρωπο που κατά δήλωσή του την τελευταία φορά που φιλούσε γκόμενα στο Παγκράτι εγώ ήμουν 2 ετών.

Και θα με ρωτήσεις πού ακριβώς εντοπίζω το πρόβλημα. Θα σου πω ότι παλιμπαιδίζω μόνο εγώ. Ο άλλος απλά ζει το “μήνα του μέλιτος” και σταδιακά χαλαρώνει. Και βρίσκεται ο άνθρωπας σε φάση “ηρεμούμε και χαλαρώνουμε” κι εγώ είμαι σε σπίντα σα πιτσιρίκι που έχει πάθει overdose σοκολάτας.

Και εννοείται ότι το σκέφτομαι πολύ. Και το υπεραναλύω. Και η πολλή ανάλυση προκαλεί παράλυση άρα εκτώς που υπεραναλύω, υπερπαραλύω (νιώθω το έδαφος κάτ’ απ’ τα πόδια μου να χάνεται, δίπλα μου περνά ξυστά το λεωφορείιιιιιιιιιιιιιιιιοοοοοοοοοοοοο).

Κι αρχίζω και καταπιέεεεεεζομαι... “Μη πεις αυτό”. ”Μη στείλεις μήνυμα”. Και μετά έρχεται και ο αυτοχαστουκισμός (sic). “Μαζέψου μωρή... 30 χρονών γαιδάρα είσαι. Χαλάρωσε λίγο που θυμήθηκες στα γεράματα να συμπεριφερθείς σα love bear”. Και σκάνε κι οι ανασφάλιες. Βαρέθηκε. Τον ξενέρωσα. Μπλαμπλαμπλα.

Εννοείται ότι όλα αυτά τα παράλογα δεν τα δείχνω. Το παίζω μικρομέγαλη. Αλλά κάπου έπρεπε να τα πω γιατί θα σκάσω το έρμο ρακούν.

Περαστικά μου.

6 σχόλια:

JoaN είπε...

Α ναααα τα, να τααα έχει μαλλιάσει η γλώσσα μ να τα λέω στα απλά και στα ωραία.
Γι αυτό πάμε κατά διαόλου μωρέ, γιατί δεν δείχνουμε αυτά που νιώθουμε, γιατί νομίζουμε ότι μπορεί να χαλαστεί το άλλο άτομο, γιατί δεν πρέπει, γιατί δεν κάνει, γιατί δεν κλάνει, γιατί αν δεν κλάνει αυτός-η θα κλάνει το γατί, γιατί το τραγούδι αυτό πάντα να λέει δε μπορώ σαλαλα, γιατί πήγε κι άπλωσα τα ρούχα στην ταράτσα, γιατί έγνεθε και καίνταγε η κόρη το μαντήλι.

Λοιπόν, προτείνω να μιλάμε απλά κι ώραια, να μην καταπιεζόμαστε (χωρίς φυσικά να ξεπερνάμε κάποια όρια "όχι δεν είναι φυσιολογικό, να με παρακολουθείς όλη μέρα επειδή έτσι θες" πχ.), να λέμε αυτό που θέμε και θα δεις θα μας βγει και σε καααλοοοο σαλαλα!

(το αλλιώτικα το έχουμε δει άλλωστε τόσες φορές... και δεν πιάνει, μας μένουν στην άκρη πιο πολλά προβλήματα και μόνοι μας διαλύουμε τα ΠΡΑΜΑΤΑ)...

(με μια άνασα τα πα όλα) :P

(devion)

Γαμάει και Δέρνει είπε...

Χαλάρωσε και απόλαυσε το ρε τρελή. Όχι τη φάση με τον "έτσι"....Για τον παλιμπαιδισμό μιλάω!

Ξες πόσες φορές τη μέρα εύχομαι να τον ξαναπάθαινα;

(θα έγραφα κι άλλα πιο σοβαρά, δηλαδή θα σου ανέλυα ακριβώς τι έεις πάθει αλλά πονάει ο δόντις μου και όλο το αριστερό μου ημισφαίριο και ε μπορώωωωωωωωωω μανούλαμ δε μπορώ!)

stinky raccoon είπε...

Μια χαρά τα λέτε κι οι δύο αλλά εγώ αφ'ενός τα αναλύω λόγω ζωδίου κι απ'την άλλη συχαίνομαι την ανάλυση λόγω ωροσκόπου και "χέσε ψηλά κι αγνάντευε" γενικώς και δεν μπορώ θα πάω για ψώνια πφφφφφφφφφφφφφφφ!!!!!!!!!!!

kalo paidi alla... είπε...

Έγραψα και έσβησα το σχόλιο μου κάμποσες φορές γιατί δεν έχει νόημα. Το νόημα επικεντρώνεται σε δύο φράσεις που γράφτηκαν εδώ μέσα:
1. Μέσα στα απλά είναι τα ωραία
2. Η πολλή ανάλυση προκαλεί παράλυση

Ανώνυμος είπε...

MHN XALARONEIS...an auto einai pou thes kanto...steile mnm, kane zileies klp klp...eipame egkrateia se ola alla oxi kai ston erota re paidia... :)

bour sto psaxno sou leo...

Lonely (AV)

Ανώνυμος είπε...

ρεεεεε είσαι τρελή??? (είσαι ,αλλά γι'αυτό κι ωραία)

καλά κάνεις και είσαι σπιντάτη και τρελαίνεσαι κι αναλύεις και παθιάζεσαι

και τί θα κάνεις δηλαδή,θα ερωτευτείς σε σλοου μόσιον?? θα λες "χαίρομαι΄" σηκώνοντας καρτελάκι ανέκφραστη σαν τον ντρούπι? έλεος


εγώ,οχι βέβαια οτι ειμαι παραδειγμα προς μιμηση,αλλα αν δεν το ζώ όλο οσο παίρνει δεν μπορώ. κι αν πέσω ας πέσω,θα έχω πρώτα ανέβει. ψηλά. κι ας πονάει δήθεν πιο πολύ μετά. μ*****ς. το ίδιο πονάει. κι αν πονέσει,ας το έχουμε ευχαριστηθεί πρώτα.

και ο παλιμπαιδισμός rulez