Και οδηγίες χρήσης το λες...

So… Όσο καιρό διατηρώ το παρόν μόνο 3 φορές αυτά που έγραψα δεν απευθύνονταν στον εαυτό μου και μόνο.

Η πρώτη ήταν αυτή. Συζητούσα με κάποιο φίλο-γουρουνάκι κι ήθελα να του πω ακριβώς πώς ένιωθα και να τον παρακινήσω.

Η δεύτερη ήταν αυτή. Κάτι γνωστοί μου βλόγερς γκρίνιαζαν περί ημιτελών ιστοριών και το είδα ως άσκηση.

Η τρίτη ήταν αυτή. Οι ίδιοι βλόγερς κατάλαβαν τον ψυχαναγκασμό που έχω με τα θέματα και παίζαν με το χαζό.

ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ τα έγραφα και τα γράφω για την πάρτη μου. Είναι το προσωπικό μου ημερολόγιο μόνο που για λόγους βίτσιου το γράφω δημοσίως. ΔΕΝ είναι λογοτεχνία. ΔΕΝ είναι υποχρεωτική η ανάγνωσή του. ΔΕΝ χρειάζεται να πληρώνετε για να το διαβάσετε. ΔΕΝ το γράφω για να ευχαριστήσω κανένα. Ούτε καν εμένα. Το κάνω για να βάλω τάξη στο κεφάλι μου κι ως εκ τούτου τις περισσότερες φορές δεν βγαίνει κανένα νόημα επειδή δεν βγάζουν ενδεχομένως νόημα τα όσα σκέφτομαι.

Τη στιγμή που γράφω το παρόν έχω 24 αναγνώστες και σοκάρομαι που έχω και τόσους. Με κάποιους έχω μιλήσει και ιδιαιτέρως, κάποιοι άλλοι με έχουν τιμήσει και με τη φυσική τους παρουσία. Υπάρχουν και άλλοι που τους εκμυστηρεύτηκα την ύπαρξή του. Τους είπα «εκεί είναι το ημερολόγιό μου κάνε ότι θες».

Το τι θα κάνει ο καθείς με το παρόν βλόγι είναι στη διακριτική του ευχέρια. Αλλά αν νομίζει ότι το γράφω για να τον διασκεδάσω μάλλον βρίσκεται σε λάθος χώρο. Ας με πάει σε μπαρ για ουίσκια κι ευχαρίστως να το κάνω. Εδώ είναι το δικό μου μαγαζί και δεν έχει κουτί παραπόνων... Οι επισημάνσεις και τα σχόλιά σας δεν ενδιαφέρουν καθόλου τη διεύθυνση αν δεν έχουν να προσφέρουν κάτι ουσιώδες στο όποιο θέμα.

Σημείωση: Αν νομίζετε ότι αυτό που γράφω αφορά εσάς μη με ρωτήσετε καν. Όπως είπα και στην αρχή ‘Ο,ΤΙ γράφω εδώ μέσα αφορά εμένα. Και δεν δήλωσα ποτέ κάτι παραπάνω από «βρωμερό ρακούν».