Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Σάλτο


Τσούζει το μάτι μου. Το δεξί. Λες να έχω πάλι επιπεφυκίτιδα; Γμτ.

Πας να κάνεις βουτιά και φωνάζεις “Κοίτα μαμά, κοίτα”. Παπάρια. Σου λέει ένα “σε κοιτάω, σε κοιτάω” και συνεχίζει να λύνει το σκανδιναβικό. “Παραπόταμος του Δούναβη με δύο γράμματα”. “Το κάθετο τι είναι;”. Κι εσύ κάνεις το σάλτο μορτάλε και δεν σε βλέπει κανείς. Ίσως ο μικρός που ζηλεύει, πάει να κάνει το ίδιο, χτυπάει/πνίγεται και μετά σε μαλώνουν που δεν προσέχεις τον αδερφό σου και του βάζεις μαλακισμένες ιδέες.


Κάπως έτσι κόβεις τις βουτιές. Ξεκινάς να ασχολείσαι με άλλα πιο στεγνά και λιγότερο εξωστρεφή. Καμιά φορά μόνο που τρώγεσαι όπως γυρνάς από Αττική το πατάς στην ευθεία λίγο παραπάνω και σκέφτεσαι “λίγο πιο γρήγορα, λίγο”. Κι ανάβεις τσιγάρο. Και ίσως σου βγαίνει κι ένα ουρλιαχτό εκείνη την ώρα. Δεν είναι κάτι. Μετά μπαίνεις Καισαριανή και περνώντας απ’το νεκροταφείο κόβεις στο επιτρεπόμενο όριο για οδήγηση στην πόλη. Και συνεχίζεις να πλατσουρίζεις στα ρηχά μέχρι να βγει η βδομάδα. Και η επόμενη. Και η επόμενη.


Κλαίει ρε γαμώτο το δεξί μου το μάτι...





1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

σάλτο

μια ζωή σάλτο

ε και?

(καλύτερα το μάτι?)