Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

Κι άλλο κακό να μη σε βρει...

Από την αρχή ύπαρξης τούτου 'δω του ταπεινού βλογακίου 3 άνθρωποι από τον κύκλο μου έγιναν κοινωνοί του εγχειρήματος. Αρχικά το Τσίου (το οποίο όμως είναι αρκούντως πυροβολημένο και το έχει ήδη ξεχάσει-πόσο ενδιαφέρουσα θα είναι η ζωή για ανθρώπους με μνήμη χρυσόψαρου!), αφ' ετέρου η κολλητή της μαμάς ρακούν (η οποία ενθουσιάστηκε με το Deep Impact κάνοντάς με να νιώθω λιγότερο πυροβολημένο εγώ) και προ ημερών η φίλη Ελ. (ουδεμία σχέση έχει με τη συμπαθή τάξη των εξωγήινων προγόνων). Η τελευταία έγινε θερμή θιασώτρια του παρόντος βλογ (ελληνιστί γκρούπι) κι ως εκ τούτου όταν θα φτιαχτεί το επίσημο φαν κλαμπ μου θα τη διορίσω δια βίου πρόεδρο (και μακάρι να φτάσει τα χρόνια του επίτιμου)


Η συγκεκριμένη φίλη με την οποία το ρακούν έχει μοιραστεί πίκρες, χαρές, ξενύχτια κι έχει κοιμηθεί με τα παπούτσια στον φοιτητικό της καναπέ σε κατάσταση “ζαμπόν”* από το πιώμα (ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ), έχει πέσει θύμα της μάστιγας με κωδική ονομασία “Βιβή”.

Η μάστιγα έχει τη μορφή εξωτερικά άκακης κυριούλας με μιζανπλί, μικρού αναστήματος, που μιλά ακατάπαυστα και κάνει χαρές παντού. Εξωτερικά. Γιατί εσωτερικά πρόκειται για παμφάγο, υπναλέο ον, με ασύλληπτες ικανότητες γκρίνιας, αδιακρισίας και σπασαρχιδισμού. Αρχικά το ρακούν θεωρούσε ότι το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπίζεται όπως με τα Gremlins τουτέστιν “κλειδώστε την κάπου από τις 6 και μετά και προς Θεού μη την ταΐζετε άλλο. Δεν είναι ζάχαρο αυτό που θα έχει είναι το Χρηματιστήριο Αθηνών τότε που σπρώχνανε τα λεφτά των ταμείων”. Δυστυχώς οι προτάσεις μου απορρίφθηκαν γιατί δεν θεωρήθηκε σωστό να κλειδωθεί η πεθερά στην ντουλάπα για όσο καιρό επισκεπτόταν το ζεύγος από την επαρχία. Και αναφέρω τη ντουλάπα γιατί μόνο εκεί θα μπορούσε να απομονωθεί η μάστιγα μια και το σπίτι της Ελ. και του καλού της αντρούλη είναι λίγο μικρό να το πεις λίγο καμαρούλα μια σταλιά (2χ3 σαλαλαλαλα) το λες και δεν υπερβάλλεις και καθόλου. Αφού λοιπόν δεν κλείδωσαν τη ΒΙΒΗ στη ντουλάπα έχουν περάσει την τελευταία βδομάδα κλειδωμένοι οι ίδιοι στο δωμάτιό τους μια κι η μάστιγα κοιμάται όλη μέρα στο σαλόνι. Επιπροσθέτως τους τρώει το φαί τους και δεν κουνάει ρούπι να κάνει καμιά δουλειά, κάνει παρατηρήσεις για το οικειακό γίγνεσθαι και όταν αποφασίζει να μαγειρέψει “να βρουν τα παιδιά να φάνε” το αποτέλεσμα είναι τορτελίνια 4 τυριά με ψιλοκομένο το ψαρονέφρι με δαμάσκηνα που έμεινε από τα χθες + μήλο (που της είχε φανεί καλή ιδέα να μπει αλλά άλλος μαγείρευε) + ανθότυρο (όλα αυτά τουρλού ανακατεμένα στην κατσαρόλα μη τυχόν και φας σκέτο το μακαρόνι και στρώσει το στομάχι σου). Και αφού έτρωγε τα πάντα όλα δήλωσε ότι νηστεύει για των Φώτων (γιατί είναι και της εκκλησίας) και έφερνε βόλτες γύρω απ' το κουτί με τα μιλφέιγ που τους πήγαν δώρο. Τελευταίες πληροφορίες λένε ότι το μιλφέιγ είναι παρελθόν την ώρα που γράφεται το ποστ αυτό. Επίσης παρά τις απειλητικές δηλώσεις “Αχ εδώ στην Αθήνα όλα τα καλά τα έχετε! Δεν φεύγω. Τι ωραίο κλίμα είναι αυτό!” σε δύο μέρες αναμένεται να την κάνουν πακέτο για τα βόρεια να βρει να τρώει κανενός άλλου το φαΐ.


Το συγκλονιστικό της ιστορίας είναι η δήλωση της φίλης Ελ. ενώ εξιστορούσε τα τεκταινόμενα “Ορφανό να βρεις”. Είναι ακριβώς ότι μου λέει η μαμά ρακούν.


Ζητείται νέος ατυχής. Αδιάφορα λοιπά προσόντα. Παρακαλώ αποστείλατε πιστοποιητικό θανάτου γονέων εις το μέιλ που εβρίσκεται εις τη δεξιά στήλη κάτω από τη φωτό μου.


*"Ζαμπόν" έμαθα χθες ότι είναι νέα αργκό και σημαίνει "λιάρδα", "κομμάτια" κλπ.



3 σχόλια:

Γαμάει και Δέρνει είπε...

Γάματααααα! Μη σου τυχει και μακρυά απο μας.

Καλημέρα μικρή

Ανώνυμος είπε...

raccoon se vlepo piso...nomizo gernas :) to zampon/i einai slogan kairo tora...

Kali Xronia koritsi...

na bgaineis pio sixna :P

Lonely

Ανώνυμος είπε...

έλα ρε,θα έχει και καλές,δε μπορεί,lol


{εγώ ας πούμε θα γίνω καλή χααααχα}